نخست

 منزلگاه سوم (زندان  پلچرخی)  آن که پروبال ندارد وپرنده نيست   نبايد  بر پرتگاه ها آشيانه بسازد.                                (نيچه)چند متردورترازساختمان ِبلاکِ اول
زندگی مخفی قبل اززندانزسختی گذر کردن آسان بود                د ل تاجدارا ن هرا سا ن بود                                     (فردوسی)بازار کوته سنگی
 چند سخن ِ ناگفته      زمان رود است    ومی لغزد شتاب آلود سوی بیکران نارام    وانسان جاودان جاری است با این رود
پردۀ پنجم      الا ، سروش سحرگاهان!     تو روشنی را جاری کن     تو با درختان ، غمخوارومهربان می باش     تو رود
اے دلِ ِ ناداں آرزو کیاہے    از انگشتانم خون نمیریخت ، نه خسرو گلسُرخی بودم  نه گارسیا لورکا ،
   مصاحبه :  نسیم رهرو    موضوع :   پیرامون گشایش وفعالیت وبسایت رهروان mp3/mosahebat/interview_nasim.mp3
سال   ۱۳۶۵   بود۱ سال 1365 بود. من در بلاک دوم ، در اتاقهای عمومی بسر می بردم. یک جوان قد
نوشتۀ جناب بریالی – دُربابایی ( زیرعنوان ِ " بیائید ، جمعیت، "شورای نظار" ومسعود را بهتربشناسیم" )، را درسایت
  ازآن لحظه ای که  دوچشم خسته ام  کاسه های سر  ِ سوراخ سوراخ فرزندان ِ چمتله یی میهن را زیارت
        در حيرتم ز چرخ که آن مرد شير گير        با دست روبهان دغل شد چرا اسيرباز حوت
آنها را کُشتند ومن در مرگ شان مُردَم  به من می گویند اینقدر گریه وناله برای شهیدان چه دردی را
پرده چهارمخاقاني  اگر بسيچ   رفتن    داري         درره چوپياده هفت مسکن داريفرزين نتواني شدن انديشم ازآنک         در  راه  بسي سپاه رهزن
تنها يک انتخاب : مقاومت     زندگي سراسرصحنه پيچيد? آزمايش هاست . در کشاکش اين نبردِ سهمگين ، گاهي بُرد است
تلکِ تورن غلام غوثازواقعۀ گرفتاری ام ( دهم اسد 1360) حدود دوماه میگذشت. زخم های بدنم الچق بسته بود .
شاید، من صَبر ایوبی داشتم مقاومت غرورانگیز مردم ما در برابرلشکرکشی روسهای رهزن وهمدستان وطنی آنها ، روز تا روزابعاد
 . . . و دریای ِخون اورا با خود بُرد        از روز ِخونین" هفدهم سنبله" 1361 حدود یک ماه میگذشت. من