مـقالات

گزارش مختصری از مراسم تجلیل از روز شهدای جنبش ملی – انقلابی کشور

         HAJAMA
Sympathisanten der revolutionären
Bewegung Afghanistans
هواداران جنبش انقلا بی مردم افغانستان (هجاما)
**************************************************

گزارش مختصری از مراسم تجلیل از روز شهدای جنبش ملی – انقلابی کشور
و بزرگداشت از سالروز شهادت قهرمان ملی کشور مجید کلکانی
      

 

حدیث خون شهیدان هماره باید  گفت               نه یک دوبار، فزون از شماره باید گفت
علی الخصوص شهیدان بادرایت وهوش           که بار عزت  و ایمان کشیده اند  بدوش
                                                                                                                     (استاد فدائی)

   دکلمۀ این سرودۀ زیبا بعد از خوش آمدید و یک دقیقه سکوت به احترام روح بزرگ شهدای جنبش ملی – انقلابی کشور و درپیشاپیش آنها مجید قهرمان ازحنجرۀ یکی از گردانندگان محفل یاد بود شهدا، که مثل همه ساله هجاما برگزار کنندۀ آن بود، درفضای آرام سالن به تاریخ  14 جون 2008 م درشهر ایسن آلمان ، طنین افگند .
     انجنیرآهنگر آغازگرجلسه با این سرود و تذکر کوتاهش  به رهروان راه این شهدای پاکباز یاد دهانی کرد که شهدای شان درطول حیات پربار خویش “هرگزبه زیر بار مذلت نرفته اند” و سربلند ومغرور بار عزت و ایمان را بردوش کشیدند. او گفت: این مبارزان غیور وآگاه دربرابرهرگونه ستمگر ومتجاوزی ایستادند و از آزادی، استقلال و حاکمیت ملی کشور و حقوق غصب شدۀ مردم خود تا پای جان دفاع کردند.  لذا رسالت ما  رهروان است تا  با تجلیل و بزرگداشت فزون ازشماره ازین رستمان زمانه  و ذکرحدیث خونهای ریخته شدۀ آنها یاد شانرا زنده  و راه شانرا پربارتر و درفش مبارزۀ شانرا سربلند تر و با پشتکار و ادامه کاری انقلابی بر افراشته نگهداریم.
   جلسه درساعت 2.30 بعد از ظهر به گردانندگی انجینرآهنگر وخانم گلالی به زبانهای پشتو و فارسی به کارآغاز کرد. عدۀ چشمگیری ازهموطنان ، اعم از خانواده های شهدا ، شخصیت های سیاسی ونویسندگان وشعرای نامدار و با احساس کشور از خانم ها وآقایان از کشورهای مختلف اروپا درین گردهمآئی حضور به هم رسانده بودند . 
     دیوارهای سالن با عکس هایی از شهدای جنبش ملی انقلابی کشور و شعار ( دیموکراسی عطیه نیست که به مردم داده شود ، بلکه دموکراسی حق مردم است ) مزین شده بود . در قسمت دیگر در دیوار پیش رو،  پردۀ سفیدی که در روی آن عکسهای شهدا  با تصاویر زیبایی از مناظر طبیعی وطن توسط  دستگاه  پروژکتور در حال حرکت بود، به کیفیت این بزرگداشت می افزود  و فضای جلسه را رنگ دیگر بخشیده  بود.  لهیب جوان وطنپرست وبا احساس مبتکر این آرایش زیبا  و پراحساس بود. 
    درقسمت اول  انانسرجلسه  شخصیت سیاسی مجید وچگونگی بزرگداشت ازشهدا را این طوربه بحث گرفت:
    “به نظر من این تجلیل نه به عنوان یک عرف وعنعنه صورت میگیرد ونه هم مرده پرستی است. درین روز میکوشیم ویژگی های از جانباختگانی را بر شماریم که به جنبش ” ملی- انقلابی کشور” تعلق دارند و در پیشاپیش شان هم مجید قهرمان را قرار میدهیم . در مورد مجید به صدها مقاله وهزاران صفحه نوشته شده . شما اگر بخواهید فشردۀ آنرا بگیرید به این نتیجه میرسید که : مجید انسانی بوده آزاده ومجهز به اندیشه های پیشرو که در دفاع از منافع ستمکش ترین طبقات ولایه های اجتماعی کشورش به میدان مبارزۀ مرگ و زندگی آمده است . مجید در راستای پیشبرد این مبارزه از هرگونه  امتیاز در زندگی شخصی اش گذشته وآگاهانه  به هرگونه ستم وتبعیض ملی وطبقاتی نه گفته  و وارد عمل شده است. مجید تجاوز به کشورش را زیر هرنام وشعاری جنایت خوانده و در تقابل آن تا پای جان رزمیده است. وهمین کار را درسطوح مختلف مجموع شهدای جنبش ملی- انقلابی کشور با نثار جان شان انجام  داده اند.”
سخنگوی جلسه  گفت :
   ” وقتی انسانی به دفاع از خاک ، وطن ، ملتش وارزشهای پسندیدۀ ملی خود در برابر اجنبی متجاوز می ایستد ، او انسان ملی است. و وقتی دربرابر ستمگران بومی نیز قرار میگیرد و در هر دو مورد به دگرگونی وتغییر عمیق اوضاع به نفع کشور و مردم خود باور دارد و به آن عمل و مبارزه میکند ، انسان انقلابی است . این ویژه گی در مورد مجموع شهدای جنبش ملی – انقلابی صادق است.  بنا اگر ما بخواهیم تجلیل از ” مجید وشهدای جنبش ملی – انقلابی ” را تجلیل با مسما بسازیم باید این صفات را بزرگ بداریم  و از آن بیاموزیم و به آن عمل کنیم ، یعنی واقعا به ملی بودن به معنای ضد تجاوز وضد تجاوزگر باورداشته باشیم  و از میهن ویران شدۀ خود که هم اکنون نیز مثل دوران حیات این شهدا زیر عراده های تانکها وبمباردمان طیارات وچکمه های سربازان بیش از 40 کشور متجاوز به رهبری امریکا وناتو به خون کشیده میشود ، دفاع کنیم ودرتقابل با استبداد برزمیم ”   
    در قسمت دیگر خانم گلالی سخنانی درهمین راستا به زبان پشتو ارائه کرد و ازیک تحلیل گرومحقق شناخته شدۀ کشور ما  خواست تا روی اوضاع جاری کشور صحبت کنند. سخنران گفت: بحث برای اثبات تجاوز به افغانستان دیگر یک بحث کهنه است، چه امروز خود متجاوزین اعتراف میکنند که به افغانستان تجاوز کرده اند. امروز بحث جدی بحث پیامد های این تجاوز به کشور ماست. برخلاف ادعاها، درافغانستان نه امنیت تامین شده، نه هم باز سازی صورت گرفته، پا گرفتن دموکراسی با تجاوز و بمباردمان که ادعای مسخره است. در عوض ارقام واعداد بصورت مستند  از آمار روز افزون رشد تولید مواد مخدر، فقر، جنایت ، رشد تروریسم وجنگسالار ، ناامنی وهزاران بدبختی دیگر حکایت دارد که محصول این تجاوز میباشند وهم اکنون دامنگیر مردم ما درداخل افغانستان است. این سخنرانی که با ارائۀ آمار و ارقام تازه  و ذکر نقل قول هایی از پژوهشگران وصاحب نظران جهان همراه بود برارزش علمی و اکادمیک جلسۀ ما افزود و به استقبال حاضرین مواجه شد. بعد سوالاتی درموارد مختلف از طرف حاضرین ارائه گردید که به آنها پاسخ داده شد.
    معرفی دوشهید به نامهای سلطان و انجنیرزلمی (گلاب) ازخاطرات زندان آقای رهرو نوشتۀ بود که با زیبائی و احساس خاصی توسط اسحاق رهرو خوانده شد  و اثر فوق العادۀ  احساسی وعاطفی  برحاضرین مجلس گذاشت.
     پس از آن شعری داشتیم دربزرگداشت از شهدا که توسط شهید نامدار سامایی دکتور ایوب نیزک سروده شده و توسط  دکلماتور جوان و پراستعداد، پکتیس،  با گیرایی خاص دکلمه شد و استقبال پرشور حاضرین را به دنبال داشت.
    خاطرات زندان وگزارشی از وضع زندان زنانه  در زمان حکومت خلقی – پرچمی ها  وبرخورد های غیر انسانی زندانبانان وشکنجه های غیر قابل تحمل بر زندانیان زن، عدم امکانات اولیۀ زندگی برای زندانیان ، ویا زندانی ساختن مادران باردار ومادران با طفل شیرخوار درآغوش،  و موارد دلخراش دیگر، موضوع  نوشته ای بود که توسط  یک خانم  به عنوان چشمدید هایش ارائه شد. همچنان درین نوشته از مقاومت زنان حماسه ساز کشور ما سخن رفت که موجب تحسین واستقبال شرکت کنندگان در جلسه گردید.  
   بعد از وقفۀ نان،  انجینرآهنگر شعری را دکلمه کرد که توسط یکی از پیشتازان جنبش ملی – دموکراتیک کشورما، دکتور عبداله محمودی در بزرگداشت از زنده یاد مجید کلکانی سروده شده  و به این جلسه فرستاده شده بود. 
   سخنران بعدی دانشمند  و پژوهشگر پرتلاش و سرشناس کشور ما  دکتورعبدالحنان روستایی بود که  با سخنرانی    پرمحتوا،  پرشور ومدلل خود جلسه را غنای دیگر بخشید. موضوع انتخابات در ابعاد گوناگونش، بی معنا بودن انتخابات دریک کشوراشغال شده ای که همه امورش درچنگال نیروهای اشغالگراست، معرفی شخصیت های واقعی کاندیداهای انتخاباتی در افغانستان و ماهیت فرمایشی انتخابات باز هم با فکت وآمار ومستند به سمع حاضرین رسید. دکتور روستایی به نقل از آینشتاین گفت : “دنیا به خطر بزرگی مواجه است، ولی این خطر نه از جانب جنایتکاران، بلکه از جانب آنهایی متصوراست که به جنایت نگاه میکنند واعتراض نمیکنند”.   این سخنرانی در چند جای درنتیجۀ استقبال و کف زدن ها  قطع میشد.  هم چنان گفتگو وبحث روی موضوعات تحلیلی وارائۀ جوابات  به اهمیت جلسه افزود.
      نکتۀ چشمگیر دیگردراین جلسه که بر زیبایی ومحتوای آن می افزود سهمگیری فعال شعرا ونویسندگان نامدار کشور بود که با سرودن اشعار شان توسط خودشان و یا  توسط  دیگران به محفل فضای  ویژۀ  بخشیدند . شکراله شیون با شورخاصی اشعارش را دکلمه کرد که جلسه را به هیجان آورد. مسعود قانع نیز با آواز و اشعار زیبایش براین شور افزود.
    لیمه دخترنوجوان با دکلمه کردن شعر پشتوی “دلمر په حّنگ گور” که یاد بودی از شاعر توانای زبان پشتو شاد روان محمد هاشم زمانی بود، نشان داد که فامیل ها اگر بخواهند چگونه میتوانند فرزندان شانرا به فرهنگ وجامعۀ شان پیوند بزنند، ازسوی هم لیمه نشان داد که محمد شاه فرهود شاعر فرهیخته به هردو زبان پشتو و فارسی  چه خوب شعر میسراید. 
     شعر زیبای دیگری  به زبان پشتو به نام ” ویره” از شهید نیزک داشتیم که خانم آهنگر آنرا با احساس خاصی پیشکش مجلس نمود وبا شور حاضرین بدرقه شد.
    همچنان اشعاری از زنده یاد لیلا صراحت روشنی واستاد واصف باختری زینت بخش قسمت دیگر محفل بود که دکلماتور توانمند خانم بلقیس آنرا زینت ده مجلس ساخت.  جلسه، عمل بزدلانه و تفرقه افگنانه  وغیرملی جمعی ازدست اندرکاران سایت افغان – جرمن آنلاین را دربرخورد شان نسبت به شهید مجید به شدت محکوم کرد.
همچنان پیام ها ونوشته های پرمحتوایی از داخل کشور وازکانادا به همین مناسبت داشتیم که نسبت تراکم مطالب از خواندن باز ماند.
      محفل به ساعت 9 شب با تاکید  بر تداوم  راه شهدا  و با پافشاری  روی  وحدت ملی  خاتمه  یافت. 
    

گزارشگر : س. روشنگر