چهار مقالۀ انفجاری
در حوزۀ جنایت شناسی
مطالعه و قرائت جنایات حزبی (حزب دموکراتیک خلق افغانستان) مستلزم تحقیقات همه جانبۀ علمی – فلسفی است. برخی از پژوهشگران در حوزۀ مطالعات حقوقی ، تاریخی ، روانی ، سیاسی ، خاطراتی ، فلسفی ، تا هنوز گوشه هایی از جنایات عدیده را به زیر پرسش برده و به بحث کشانیده اند . گفتمان جنایت حزبی در افغانستان در قلمرو تفکر و متن ، به صورتبندی سامانیافته ای ضرورت دارد که فقط نسل دانشمندان دلیر ، از عهدۀ آن بر خواهند آمد .
برخی از مقالات مانند بمب است ، نه تنها که جنایت را منفجر میسازد که جانی بی جان را نیز منفجر میکند .
به ادامۀ کالبد شگافی جنایات حزبی ، درین اواخر نیز ده ها نویسنده به شرح و تفسیر جنایات استخباراتی (خاد ، اکسا و کام ) پرداخته اند که درین میان به تازه ترین کارهای نویسندگان و مترجمین دلیری بر میخوریم که انگشت حیرت را تا منخرین خادیسم و سادیسم فرو برده اند .
در منظومه جنایت شناسی ، چهار نفر به چهار مقالۀ انفجاری دست یازده اند که هر کدام بنوبۀ خود بخش هایی از جنایات حزبی ( خلقی- پرچمی ) را برملا میدارند ، نویسندگان چهار مقاله همۀ شان سالهای طویلی را در زیر شکنجۀ خاد ( در صدارت و پلچرخی و ششدرک … ) به مقاومت و ایستاده مردن عادت کرده اند ، مقاله آرایان چهارگانه :
1 . داکتر حمید سیماب
2 . داکتر صبورالله سیاه سنگ
3 . استاد نسیم رهرو
4 . گرامی رزاق مامون
1 . داکتر سیماب به حیث یکی از چهره های مستعد و خوشنام کشور که دارای سابقۀ درخشان مبارزاتی است و سالهای طولانی به خاطر دفاع از استقلال ، عدالت و آزادی برضد اشغالگران شوروی به پلچرخی رفته است ، اینک با یک اقدام تاریخی ، نقش خودرا در افشای جنایات و خیانات حزب دموکراتیک خلق بار دگر ایفاء میکند .
” کی جی بی در افغانستان ” نام کتابی است که بوسیلۀ واسیلی متروخین بایگان ارشد کی جی بی نوشته شده است و داکتر سیماب با درک اهمیت آن در رابطه به چگونگی تأسیس و تعبیه جناح ها در حزب دموکراتیک خلق ، عضویت برخی از اعضای رهبری خلق و پرچم در سازمان کی جی بی ، روی دادن فاجعۀ کودتای ثور ، اشغال افغانستان … آنرا از روی متن انگلیسی به دری برگردانده است .
هنوز دو سه قسمت آن ترجمه ، در سایت ها نمایان نگشته بود که خادیسم و سادیسم به پشت توپخانه های توطیه قرار گرفتند و از سنگر کاغذین و رسوا به مرد فولادین قلم به رگبار دست زدند و داکتر سیماب نیز طی یک مقالۀ مفصل به جواب خادیسم و سادیسم پرداخت و خاد و واد و اکسا و کام را مجدداً مدلل نمود که دشنام و توطیۀ تان نمیتواند جریان ترجمۀ طومار جنایات و جاسوسی تانرا قطع نماید . و اینک ما بعد از تجربۀ اخطار ها و توطیه ها ، با اعصاب آرام ترجمۀ قسمت یازدهم را مطالعه می نماییم و قسمت های باقی مانده را نیز خواهیم دید .
2 . داکتر صبورالله سیاه سنگ به حیث یکی از نویسندگان صاحب سبک و سخن که مطابق بیوگرافی منتشرشده اش ، بخاطر مبارزه با کودتا و اشغال به حیث یک عضو فعال سازمان آزادیبخش مردم افغانستان ( ساما ) شکنجه شده و سالهای طویلی را در پلچرخی مانده است .
داکتر سیاه سنگ به سلسلۀ داستانهای کوتاه و اشعارش که هر کدام قسمتی از تجربه های حسی – عاطفی زندان را بیان میدارند ، اینک با نگارش ” و آن گلوله باران بامداد بهار ” نقاب اولین جنایت و خیانت را از چهرۀ حزب دموکراتیک خلق ( خلقی – پرچمی ) پایین میریزد .
داکتر سیاه سنگ با نگارش این اثر ، بزودی از طرف خادی ها و اکسایی ها و کامی ها مورد پیگرد و بازپرسی قرار گرفت ، ارتش جاسوسان میخواستند که سیاه سنگ را بچه ترسانک نموده و کاری که شروع گشته بود در نطفه خنثی میگردید و اما این مرد خاد گزیده میفهمید که دندانهای زهردار خاد ریخته اند و آنان حلوای واژگان را خوابیده نشخوار میکنند .
سیاه سنگ بی آنکه از غُر و فش قمچین بدستان از کارش کناره گیری کند ، سنگینانه به ” و آن گلوله باران بامداد بهار ” ادامه داد ، ادامه داد ، ادامه داد تا اینکه استخوانهای رییس جمهور و خانواده اش را از زیر خاکهای پولیگون پلچرخی به گورستان مخصوص انتقال بخشید ، نوشتۀ سیاه سنگ از یکسو سندی شد برای تثبیت جنایات حزب دموکراتیک خلق ، و از سوی دیگر مدرکی شد برای دادخواهی و عدالت انتقالی .
3 . استاد نسیم رهرو که بخاطر عضویت در سازمان آزادیبخش مردم افغانستان ( ساما ) بعد از شکنجه و آزار در خاد ششدرک و شکنجه گاه صدارت به پلچرخی انتقال داده می شود و ده سال تمام در انتظار اعدام ، شکنجه میگردد . استاد نسیم رهرو را زندانیان و همرزمانش یکی از اسطوره های درخشان مقاومت میدانند .
رهرو از سالیان به این طرف دست به نگارش ” بیاد رنجهای مقدس ” زده است ، خوشبختانه که مقالات این مرد صبور از سوی هموطنان ، زندانیان و خانواده های شهدا ، مورد استقبال ویژه قرار گرفته است . بیاد رنجهای مقدس آن تجربه ها و چشمدیدهایی است که با گفتن آن نقاب از چهرۀ حزب دموکراتیک خلق و خاصتاً خاد فرو میریزد .
وقتی که یک زندانی و یا یک قربانی مینویسد ، نه تنها که منتظر نمی باشد که جاسوسان و شکنجه گران خاد و اکسا بر سر و گردنش گُـل بریزند ، بلکه منتظر میباشد که جانیان کوچک دوباره بر سرش شتم و شمشیر بکشند .
جانیان ِ حزب دموکراتیک خلق با استعلام و توطیه بر مقالات ” بیاد رنجهای مقدس ” سر از موریانه های رسوایی بیرون کردند و خواستند که قلم و زبان استاد رهرو را با تیغ از دست افتیده ، دوباره شکنی نمایند و اما نشد که نشد ، سلسلۀ نگاشتن رنجهای مقدس همچنان ادامه یافت و ادامه یافت و ادامه خواهد یافت .
4 . رزاق مامون هنوز در پلۀ نوجوانی بود که سرنوشتش با شکنجه شدن و پلچرخی رفتن گره خورد . رزاق مامون در زندان پلچرخی در میان شکنجه و اذیت شدن به جوانی رسید و در زندان بود که معنای جنایت و خیانت خاد و حزب دموکراتیک خلق را حس کرد .
رمان ” عصر خود کشی ” در واقع اولین ضربۀ هنری بر پیکر خاد و حزب دموکراتیک خلق بود که مامون ماموریتش را انجام داد ، درین رمان نقاب و پوست ضخیم ” حزب و دولت و شوروی ” پاره می شود و خواننده تا اعماق جنایت و خیانت دعوت میگردد.
اینک رزاق مامون باب جدیدی را برای افشای جنایات خاد باز کرده است ، ” نادر علی پویا مرد آهنین ساما ” را مینگارد و با استفاده از دوسیۀ شهید نادرعلی پویا ، مقاومت و استبداد را مستند سازی میکند .
مامون میداند که افشای خاد و مزدور منشی حزب دموکراتیک خلق ، جسارت میخواهد ، چون نوشتن در بارۀ جنایت یک رُخ مسأله است و رُخ دیگر آن ایستادن در برابر جنگ روانی است . رزاق مامون با نگارش این مقالۀ کوتاه ، ده بار طویلتر از مقاله اش مورد شتم و شلاق خاد و اعضای شفتر شدۀ حزب مزدور قرار گرفته است ، که خوشبختانه خاد نمیداند که صدارت و پلچرخی دیدگان هرگز از تپ تپ جانیان نمی ترسند و رسالت نگارش را به تعویق نمی اندازند .
نویسندگان چهار مقالۀ انفجاری ، پس از عملیۀ نگاشتن ، به چهار سرنوشت همگون و متضاد مواجه گردیده اند :
صف عظیمی از خوانندگان از افشای جنایات حزبی بوسیلۀ آنان استقبال کرده و ادامه کاری را آرزو برده اند و صف علیل و دیرمانده ای نیز از افشا شدن جنایات و خیانات به ماتم نشسته و از هر امکانی برای ساقط کردن نویسندگان و عملیۀ نگارش استفاده برده اند .
دو صف ، دو صدا ، دو متن ، در یک فضای بحرانی به وقوع می پیوندد ، صفی که از جانیان و جنایت در زیر نام های مستعار و دروغین دفاع میکند و صفی که دلیرانه با نام های اصلی از بیان حقیقت و عدالت لذت میبرد .
فراموش نگردد که درین میانه ، هنگامی که اجاقهای نوشتن گرم و قوغین است ، لایه های ترسو و زبونی نیز که هیچگاه جسارت بلند شدن و ایستاده مردن را نداشته اند ، در زیر نام دیگران و یا نامهای نیمه مستعار مشق دلربایی میکنند و خود را به حیث یک صف ، دغل آرایی میکنند . هم در نعل میزنند و هم درمیخ . گاهی به نویسنگان دلیر ، واه واه و صدآفرین می بخشند و گاهی تلاش میکنند که بوسیلۀ این دلیران ، از حزب دموکراتیک خلق انتقام بکشند . اینان که قصد شان به هیچوجه جنایت شناسی و روشن شدن حقایق نمی باشد ، با مُردار کردن خود و قلم ،با فتنه گری و تفتین ، با توسل به دشنام زنی و روباه صفتی ، با آب را خت کردن و شخصیت زدایی ها ، باتلاق یک وجبی را ، جهیل و رزمناو پنداشته ، در کنار قورباغه های بیگناه به خوردن عسل و پراته و قهقه مصروف میمانند .
حزب دموکراتیتک ( پرچم – خلق ) با خاموشی خود در برابر جنایات حزبی ، تمام شانس های بشری خودرا از دست داده است ، رهبری دیرمانده و پیر ، به لحاظ سنی ، به مرگ طبیعی سرازیر میباشند و پشتارۀ جنایات شان به نسل دوم حزب منحله انتقال میابد . آن نسل جوان حزبی که دست شان در مشی کودتا ، اعدام و کشتن و اشغال کشور دخیل نیست و به علت مقام پایین حزبی – دولتی اینک بار جنایات رهبری را معصومانه بدوش میکشند ، پیشروی شان چند گزینۀ مرکب وجود دارد :
– اعتراف به خیانت ملی و جنایات حزبی
– عذر خواهی از مردم و قربانیان
– نقد هفتم ثور و ششم جدی
– طرد و افشای رهبری و جانیان حزبی
– تن دادن به عدالت انتقالی
هاگ / هالند
جون 2009
محمدشاه فرهود
